عشق او من را مترسک کرده است                                    فارغ از عقل و ذکاوت کرده است

با دو ضربه گیج و مدهوشم کند                                         چون هدف در نقطه خاموشم کند

داد کردم یا رب این رسم کجاست                                      من نفس دارم ولی دارم فناست

عشق می گویدکه تو مترسکی                                         قصه ی خاموش یک عروسکی

پاهایم را به چوبی ساخته                                               چشم هایم را بر زبانم بافته

قصه ی من قصه ی پوشالی است                                    درد هایم همچو طبلی خالی است

قصه ی من قصه ی متر سک است                                  حق هر شوری برای من بس است

 خوب میدانم که دشت غم پراست                                   از مترسک های هم پندار من